(Қисми ҳамширагӣ)
21. Барои сагҳо собуни табақ, шампуни инсон ё шустани бадан вуҷуд надорад. Лутфан барои пӯсти солим шустушӯи бадани сагҳои касбиро истифода баред. 22. Лутфан дар як рӯз як маротиба шона кардани мӯйро нигоҳ доред, қатраҳои чашмро тарк кунед, на танҳо эҳсосотро беҳтар карда метавонад, балки ҳар рӯз ҷисми онро бодиққат тафтиш кунед, барвақти табобатро барвақт муайян кунед. 23. Мӯй ва нохунҳои саги худро мунтазам тарошед. На танҳо шакли зебо, саломатии бештари пӯст ва бадан.асбобхои яклухт барои саг
24.
Мӯйҳоро аз пойҳои саги худ мунтазам дур кунед, то ғадудҳои арақи ӯ беҳтар нафас гиранд.
25. Хонаатонро тоза ва гигиенӣ нигоҳ доред, партови сагатонро мунтазам шуста ва зери офтоб гузоред.асбобхои яклухт барои сагШарти аввалини бартараф намудани касалихои пуст ва дигар касалихо мебошад. 26. Ваксинзании ҳарсола ҳатмист, инчунин муоинаи мунтазам ва ҳамаҷонибаи тиббӣ.
27. Агар тобистон бошад ҳам, мӯйҳои ҳаммом ё тарро ҳарчи зудтар хушк кардан лозим аст, зери роҳ аз офтоб истифода набаред.асбобхои яклухт барои саг
28. Сагҳо ҳеҷ гоҳ пойафзол пӯшидан лозим нест, аз ин рӯ, аз тарси он ки ҳангоми берун рафтан пойҳояшон чиркин шавад, пойафзол напӯшед.
29. Барои вентилятор ё кондитсионер даргиронед, то хонаатон дар тобистон, ҳатто вақте ки одамон дар он ҷо дур набошанд, хунук нигоҳ дошта шавад ва сагатонро бо оби фаровони ошомиданӣ таъмин кунед, то аз зарбаи гармӣ пешгирӣ карда шавад. 30. Ҳар рӯз дандонҳои худро шуста кунед, то дандонҳоятонро солим нигоҳ доред, то иштиҳои хуб дошта бошед ва солимтар бошед.
(Вазифаи афсари наҷосати бел)
31. То он даме, ки берун меравӣ, ту бояд кашиш кунӣ, хоҳ саги хурд бошад, хоҳ саги калон, хоҳ итоаткор, хоҳ озодӣ. Бояд дар кашиш бошад, кашиш гарави хаёти он аст. 32. Пӯшандаи соҳибихтисос будан масъулияти ҳар як шахс барои нигоҳ доштани саломатии аҳолӣ мебошад, аз он ҷумла аз берун рафтан ба гирифтани наҷосат.
33. Ҳар рӯз чанд вақт ҷудо кунед, то ӯро ба сайру гашт ва бозӣ барад. Вай инчунин мехоҳад ҷаҳони берунаро бубинад ва дӯстони нав пайдо кунад.
34. Бо таълим додани рафторҳои носолим, аз қабили рост рафтан ба одам писанд нашавед. Барои хушбахтии худ либос, пойафзол ва сумка напӯшед. Ин он чизе нест, ки дар ҳақиқат ба он ниёз дорад. 35. Модоме, ки онро калон кардаї, дўсташ дорї ва илман гизо дењ, масъули он бош, аз он даст накашї, бигзор он дўст ё оилаи аслии ту гардад.
Вақти интишор: октябр-11-2022